Crescer, o abandonar Facebook

Io ha finalmente decidite de cancellar mi conto de Facebook. Isto es un decision que io initiava a considerar jam alicun annos retro, ma al qual io usque ora ha preferite lo de limitar maximemente mi usage del sito: io lo utilisa solmente in modalitate de sol scriptura, i.e. solmente pro diffunder propaganda politic e, generalmente, pro render lo un loco horribile anque pro tote le alteres. Mi rationamento esseva iste: si io esseva un persona famose, alora io abandonarea le sito sin hesitation, con grande ruito e impacto super les qui me seque; ma post que io es connesse solmente con pauc personas, le unic maniera pro haber un impacto (ben que minime) es lo de remaner e “salvar” mi amicos, convincer lo super mi opiniones e/o incoragiar les con mi comportamento a abandonar le sito.

Totevia, plus le tempore passava e plus io initiava a dubitar super le bontate de iste idea. Mi objectivo, in fundo, es que le personas lassa Facebook; ma si tanto que io remane in Facebook como totes, mesmo si protestante e destructive, io es comocunque parte del business de Facebook e non presenta in ulle maniera un defia al status quo. Il non ha alicun possibilitate de convincer alicun a migrar a plattaformas alternative (o a abandonar le retes social del toto) durante que nos mesme continua a esser in illo. In ultra, io sape anque troppo ben que il es practicamente impossibile convincer un persona super proprie ideas in un rete social; e anque mi plano perverse de render horribile iste loco pro totes non pote functionar: mesmo si uno perdeva su patientia, ille simplemente me bloccarea e continuarea como antea.

Del altere latere, per abandonar definitivemente Facebook il ha certemente le possibilitate que necuno se curara de isto, ma al minus io lo ha lassate. Io non plus essera un resursa pro Facebook. In le grandor del schemas, isto es multo poco, un parve gutta in le oceano, ma io crede que isto es le resolution melior. Esque io lo regrettara? Personalmente, non del toto: io ha cessate de consumar Facebook jam desde un par de annos. Certemente, il es possibile que le numero de visitas a mi blog e a mi canal in Youtube (io parlara de iste altere monstro un altere vice) diminuera; in nostre tempore, il non ha multe personas qui sape como utilisar un signalibro in lor navigator (pro non parlar del fluxos RSS) ma, honestemente, il non ha multo que io pote facer pro remediar al situation.

Le gigantes technologic del interrete rende nostre vita plus facile, sin dubita; il ha devenite plus facile tener se in contacto, trovar informationes, consolidar un opinion mainstream. Toto es talmente conveniente, que illo nos face non solmente plus pigre, ma anque plus incapace, al puncto que sin lor servicios nos nos sentirea perdite e sin resursas. Il non plus se tracta solmente de un dependentia psychologic: illos deveni un necessitate practic. Isto, in torno, nos rende debile, facile a manipular e, ultimemente, sclavos.

Io crede in le interrete como un inter rete: un loco distribuite, interconnesse, sin padron. Mi providitor de spatio web decide de censurar me e clauder mi sito? Ben, io aperi un altere sito con un altere providitor. Ma si Facebook te claude le accesso, immediatemente tu perde le connessiones a tu amicos, al gruppos in le qual tu participava, le mercato, le eventos local, le novas del die, tu profilo, tu historia.

E io, io vole viver in un mundo ubi io es le padron de mi vita.